O książce: 2014 / „...Ten wrześniowy dzień zaczął się dobrze. Córka Lukerya, alias Luka, alias Lushka, alias Liu, pospieszyła rano na uniwersytet, ona i jej mąż obudzili się około jedenastej: zaledwie przedwczoraj wrócili z Grecji, po raz pierwszy w zeszłym roku spędziliśmy razem dziesięć dni - dobrych, spokojnych dziesięciu dni, bez zadziorów męża i irytacji o drobnostki. Oczywiście, był zmęczony, oczywiście, musiał wiele dźwigać na ramionach, a poza tym był w krytycznym wieku: właśnie przekroczyli czterdzieści pięć lat. Oznacza to, że zgodnie ze wszystkimi zasadami ona, Tina, znów stała się „jagodą”, a jej mąż Yura musiał przejść kryzys zwany „jak - to wszystko?” Wyraźnie działo się z nim coś niezwykłego. Tina i jej przyjaciele narzekali, że Yurka stała się „jakby nie nasza”, warczał na coś niezrozumiałego i nie można było od niego usłyszeć miłego słowa. I bez względu na to, jak bardzo się starała, nic nie mogło go zadowolić. W miejsce jej ukochanej Yurki pojawiła się zupełnie inna osoba. Dwadzieścia dwa lata razem, ściśle ze sobą zżyci, wszyscy o sobie wiedzą, rozumieją, czują, a tu nagle – kłujące spojrzenia, słowa, pstryknięcia. I nie daje się przytulić, odsuwa się i drwi z każdego jej słowa.…»